Imię:Raphael
Rasa:Anioł
Zawód:Lucis - władca Huminis
Cechy rasy: posiada skrzydła
Umiejetności: szermierka, piękny śpiew
Moce:
Kontrola pogody - użytkownik tej mocy może dowolnie kontrolować wszystkie elementy pogody (zachmurzenie, opady, temperatura, ciśnienie i wilgotność powietrza, wyładowania atmosferyczne itd.) w obrębie jednego tematu.
koszt: 100e za wywołanie + 25e za każdą turę trwania

Porozumiewanie się z naturą - użytkownik tej mocy może porozumiewać się ze zwierzętami i roślinami, używać ich jako źródła informacji lub szpiegów.
koszt: 100e

Wygląd: „A wtedy przed niczego nie spodziewającym się człowiekiem wyłoniła się jakby z samego powietrza świetlista postać. Padł na kolana przed boską istotą. Mimo, że był zaślepiony własnym cierpieniem, zauważył, ze postać ta nie mogła pochodzić z tego ziemskiego padołu. Miała ona posągową postawę, była delikatna i smukła, a mimo to wydawała się bardzo silna. Nieszczęsnego człowieka przerastała prawie o głowę. Ubrana była w jasną suknię, a z ramion wyrastały jej śnieżnobiałe skrzydła. Do pasa przytroczoną miała szablę, wykonaną jakby ze światła gwiazd. Oślepiający blask nieco zelżał, dzięki czemu biedak mógł zobaczyć twarz postaci. Było to oblicze niezwykle piękne, nieporównywalne do twarzy zwykłych mężczyzn i kobiet. Alabastrowa skóra była gładka jak niczym nie zmącona powierzchnia wody w oświetlonym promieniami księżyca stawie. Oczy zakryte gęstą zasłoną czarnych rzęs wyglądały jak płynne srebro, a błyszczały w taki sposób, że same w sobie wyrażały cały majestat tajemniczego zjawiska.  Obrazu dopełniały cienkie, czarne, łukowate brwi, prosty, zgrabny nos i idealnie wykrojone usta. Twarz okalały złote, krótkie włosy, które wyglądały jak świetlista aureola. Postać nie wyglądała ani jak kobieta, ani jak mężczyzna. Byt idealny.”

Charakter: O władcy Huminis można powiedzieć wiele i z pewnością nie da się tego streścić „jednym słowem” czy jakąś mądrze brzmiącą formułką. Jego charakter jest bardzo złożony i nawet ci, którzy nazywają się jego przyjaciółmi, nie znają całej prawdy o nim. Jednak przede wszystkim Raphael jest Lucisem aniołów. Mimo, że w swoich rękach ma praktycznie władzę absolutną, to nie wykorzystuje jej do zaspokajania własnych ambicji, ale dla dobra jego poddanych. Swoją rasę uważa za istoty najwyższe i idealne, za wybrańców samego Boga. Jest niezwykle dumny z tego, że jest aniołem i dumę tą stara się przelewać również na swoich pobratymców. Na kontakty z pozostałymi mieszkańcami Diesy jest otwarty, jednak potrafi zachowywać się wobec nich wyniośle i z zachowaniem pewnego dystansu. Kiedy usłyszy obelgę wobec swojego ludu traktuje to jako jawne znieważenie Stwórcy. Potrafi wtedy wpaść w gniew, którego, mimo starań, nie zawsze jest w stanie kontrolować. Mimo tego, że zwykle postępuje rozważnie i spokojnie, w gniewie bywa bardzo okrutny. Nigdy nie cofa swoich wyroków.  Najczęściej bywa jednak dobry, a czasem nawet, jak twierdzą członkowie parlamentu, zbyt litościwy. W towarzystwie innych prawie zawsze jest pogodny, ale kiedy zostaje sam robi się zamyślony, poważny, a nawet ponury. Spowodowane jest to brzemieniem, jakim obciążył go jego poprzednik. Jest nim tajemnica, która pod absolutnie żadnym warunkiem nie może wyjść na jaw. Raphaela pogrąża nie tylko odpowiedzialność, jaką dźwiga razem z tym sekretem, ale również jego treść, która jest być może nawet cięższa do zniesienia.

Historia: Raphael został stworzony przez Boga tak, jak każdy mieszkaniec Huminis. Jego imię oznacza "Bóg uleczył". Jego opiekunowie wychowali go w duchu miłości i pokoju. Kiedy osiągnął dojrzałość uważany był za jednego z najpiękniejszych i najmądrzejszych aniołów swoich czasów. Stał się przez to dumny, mimo tego nadal był powszechnie uwielbiany. Wbrew wszelkim oczekiwaniom wstąpił do armii. Szybko awansował do osobistych strażników samego Lucisa. Znajdował się w nieoficjalnej elicie i zaczął nazywać siebie archaniołem. Zaprzyjaźnił się z władcą, który zaproponował Raphaelowi wystąpienie z wojska i otrzymanie posady w parlamencie. Raphael zgodził się, ale jego ambicje były większe.  Podczas jednej z rozmów z Lucisem zasugerował, że ten powinien wybrać swojego następce. Nie świadomy podstępu Lucis od razu wskazał na Raphaela. Kilka lat później w mieście wybuchły zamieszki. Lucis chciał uspokoić tłum i został przez przypadek śmiertelnie raniony. Leżąc na łożu śmierci wezwał do siebie swojego najlepszego przyjaciela, którym stał się Raphael. W obecności przedstawicieli parlamentu przekazał mu swoją władzę. Potem kazał wyjść wszystkim za wyjątkiem swojego następcy. Kazał zbliżyć mu się do siebie i tuż przed śmiercią wyszeptał słowa: "Bóg nie żyje". Wstrząsnęło to Raphaelem, ale zrozumiał, że nie może tego nikomu wyjawić, bo oznaczało by to chaos na skalę całego świata. Nosząc na barkach to wielkie brzemię postanowił poprawić swoje postępowanie i stać się prawym władcą Huminis.